स्वप्नांत तुझ्या जरूर येईन, पण
कधीच स्वप्नं दाखवणार नाही
तुला घेऊन भरारी घेईन, याहून
अधीक पंख फाकवणार नाही

चंद्र, तारे चरणी वाहीन, असं
कधीच वचन देणार नाही
अशक्यातलं "अ" काढलं म्हणून
अशक्य शक्य होणार नाही

अंथ्रुना बाहेर जातील असं
पायांना पसरवणार नाही
शेवटी मध्यमवर्गीय आहे
हे कधीच विसरणार नाही

समाधानाच्या पुढे कधीच
इच्छेची गती ठेवणार नाही
चारबाय आठच्या खोलीत
राजवाड्याचा दरवाजा मावणार नाही

माझ्यापाशी प्रेम व काळजी
ह्या गोष्टींची कोणतीच सीमा नाही
अगणित हृदय शोधून बघ
इतकं प्रमाण कुठेच जमा नाही

हे सारं तुला मान्य असेल, तर
आहे त्या स्थितीत स्विकार कर
फक्तं माझचं स्वप्न पाहीलं असशील
तर, निसंकोच ते साकार कर

काय हरकत आहे

आहे माझं प्रेम तुझ्यावर
जीव ओवाळते ना मी
वाट पाहते तुझ्या येण्याची
काय हरकत आहे....?

तुझं हसणं बोलणं वावरणं
आवडतं मला
तुझं निखळ स्वच्छ वागणं 
मोहवितं मला
काय हरकत आहे...?

हो, मी पाहते स्वप्न
तुझ्या माझ्या स्वप्नांची
तू रंग भरावेस असंही वाट्त मला
काय हरकत आहे...?

माझी स्वप्न माझी आहेत
माझे रंग माझे आहेत
माझं प्रेम माझं आहे
मग काय हरकत आहे?

माझी तुझ्यावर बंधन नाहीत
तुला "तशी" स्पंदनं ही नाही
तुला माझा त्रास ही नाही
की मझ्या प्रेमाचा जाच ही नाही
तरी..

तू प्रेम केल नाही 
तरी मी प्रेम करते ना
कुणासमोर नाही तरी
आतल्या आत झुरते ना
काय हरकत आहे?......

हरकत असून तरी काय होणार आहे?
बंधन घातलीत मनाला
तरी किती पाळल्या जाणार आहेत?
मग का बंधून ठेवायच?
प्रेम करणारच ना बांधुन देखील
मग मुक्त पणे करायचं
काय हरकत आहे

बा हळव्या मना

एखादी गोष्ट मनाला लागते
म्हणजे नक्की काय होतं ?
द्रुष्टी देखल्या सत्याचा स्वीकार करणं
मन नाकारीत रहातं; असंच ना ?

वेड्या मनाला समजत नाही
की आभाळी रणरणत्या सूर्याला
हट्टानं चांदोबाच म्हणून
कुणी त्या ' चांदण्या ' त भटकू गेलं
तरी घाम निथळल्यावाचून का राहील ?

अश्रू म्हणजे तरी काय ?
सत्यसूर्याच्या दर्शनतेजानं
मनातून निथळणारा घामच की !

खोट्या कल्पनांत रमून
सत्य नाकारण्यापरीस
वेळीच त्याचा स्वीकार केला
तर निदान जखमेवर
औषध तरी शोधता येतं.....
सेप्टीक होण्यापूर्वीच !

अंगणांतला भक्कम वृक्ष
डोळ्यादेखत वठला
म्हणून अश्रू गाळत रहायचं
अन्‌ आसपास अंकुरणार्‍या
कोवळ्या रोपांना अव्हेरत रहायचं......
मग तीही सुकून गेल्यावर
अधिकच कष्टी व्हायचं
यात काय अर्थ?

खुळ्या माणसा,
दोन्ही डोळे उघडे ठेवून
जग पहायला शीक !

अरे, अंधारातून प्रकाशात येताना
आधी डोळे दिपणारच !
पण म्हणून, भेकड बनून
कायमचे का मिटून घ्यायचे असतात ते ?